 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 | ||
| Rocznice Ślubów Maryjnych Narodu Polskiego KRÓLOWO POLSKI, PRZYRZEKAMY! Rok 2006 to czas wielu ważnych dla Narodu Polskiego rocznic. Wśród nich wspominamy 350-lecie Ślubów Króla Jana Kazimierza oraz 50 Rocznicę Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego Prymasa Polski Stefana Kardynała Wyszyńskiego, wygłoszonych 26 sierpnia. Łączą się one z szerzeniem czci dla NMP Królowej Polski, której święto obchodzimy 3 maja, z Uroczystością Matki Bożej Częstochowskiej - 26 sierpnia oraz 25 Rocznicą pamiętnego roku 1981, kiedy to wielki czciciel Niepokalanej, Ojciec Święty Jan Paweł II – który cały oddał się Maryi, co wyrażały słowa „Totus Tuus”, cały Twój – został raniony 13 maja z rąk zamachowca Ali Agcy na placu Św. Piotra w Watykanie. W tym samym roku, 28 maja, odszedł do Domu Ojca Prymas Tysiąclecia, Kard. Wyszyński. Wszystkie te wątki łączy główna myśl: Maryja, Królowa Polski. „Był rok 1955. Prymas Polski Stefan Kardynał Wyszyński przebywał w Komańczy, w czwartym miejscu swego uwięzienia. Po swoim uwolnieniu mówił, że gdy go przewożono z Prudnika na południowy wschód Polski – do Komańczy, miał świadomość, że jedzie tym samym szlakiem, którym przed 300 laty jechał do Lwowa król Jan Kazimierz z Prymasem Leszczyńskim, aby tam złożyć swe Królewskie Śluby (1 kwietnia 1656 r.) i ogłosić Maryję, Matkę Chrystusa, Królową Polski. Wszystko po to, aby Polska była Królestwem Maryi. Przypominając sobie to wielkie historyczne wydarzenie, Ksiądz Prymas postanowił, że w następnym roku – 1956, a więc w 300-lecie Ślubów króla Jana Kazimierza, musi powstać tekst Ślubów odnowionych, już nie królewskich, ale narodowych. Z tą myślą jechał do Komańczy i rozpoczął trzeci rok swego uwięzienia” (Maria Okońska, w: „Niedziela”, nr 19/2006). Wygłoszenie i przesłanie Ślubów „Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego” Prymas Wyszyński napisał w Komańczy 16 maja 1956, z załączoną prośbą, by wygłoszono je 26 sierpnia 1956 r., podczas centralnych obchodów święta Matki Bożej Częstochowskiej, z Wałów Jasnogórskich, wobec zebranych pielgrzymów. I rzeczywiście, tak się stało – rotę Ślubów odczytał tymczasowy Przewodniczący Episkopatu Polski Ks. Bp M. Klepacz (nieobecnego Prymasa symbolizował pusty fotel z wiązanką biało-czerwonych kwiatów) przy ponad milionie wiernych. A uwięziony Prymas odmawiał tekst Ślubów w tym samym, mniej więcej, czasie, w Komańczy. Obecna była przy tym Pani Maria Okońska (która wraz z Ks. Stefanem Wyszyńskim założyła Instytut Prymasowski), odmawiająca te Śluby razem z nim (za: jw.; „Encyklopedia Katolicka”, t.7). W Ślubach zawarł Ksiądz Prymas: „Cały program religijnej i moralnej odnowy Narodu, program, który uczyniłby Polskę rzeczywistym Królestwem Maryi” („Niedziela”, jw.). Śluby Jasnogórskie stanowiły bowiem, w swej istocie, program nowego ładu społeczno-moralnego, opartego na respektowaniu wartości chrześcijańskich, akcentowały dochowanie wierności Bogu, Ewangelii, Kościołowi i jego pasterzom, trwanie w Łasce Uświęcającej, poszanowanie daru życia, przepojenie życia rodzinnego zasadami Ewangelii, obronę młodego pokolenia przed niewiarą i zepsuciem moralnym, jak też nierozerwalność małżeństwa, godność kobiety, zgodę społeczną, pokój i miłość, sprawiedliwy podział dóbr, kładły nacisk na walkę z wadami narodowymi (z lenistwem, lekkomyślnością, marnotrawstwem, pijaństwem, rozwiązłością) i rozwijanie cnót społecznych (wierności, sumienności, pracowitości, oszczędności, altruizmu, miłości i sprawiedliwości społecznej), a przede wszystkim na szerzenie w Ojczyźnie czci dla Matki Bożej (por. „Encyklopedia Katolicka”, t.7; „Encyklopedia < Ja jestem Królową Polski Matka Boża, już jednak dużo wcześniej, sama wybrała sobie Polskę na Swoje Królestwo. O tym fakcie przypomniała Zastępczyni Prezesa Akcji Katolickiej przy Olkuskiej Bazylice, Pani Maria Górnik, podczas Wieczornicy Religijno-Patriotycznej Akcji Katolickiej, która odbyła się przeddzień Uroczystości NMP Królowej Polski, w dniu 2 maja 2006, w sali Domu Parafialnego przy Bazylice pw. Św. Andrzeja Ap. w Olkuszu – gdzie modlono się też za Panią Prezeskę Akcji Katolickiej, śp. Wincentynę Pawlik, która odeszła do Pana 20 marca 2006. Pani M. Górnik w czasie Wieczornicy zauważyła m.in.: „Matka Boża wybrała sobie Polaków i obdarzyła ich Swoją łaskawością. Osobiście wyraziła życzenie, aby Polskie Królestwo oddać Jej w opiekę. Jeszcze przed Ślubami Jana Kazimierza sama nazwała się Królową Polski. Fakt ten miał miejsce we Włoszech, w roku 1608. Żył wtedy w Neapolu sławny ze swej świętości i Bożych darów Jezuita, Ojciec Juliusz Mancinelli (ur. w 1537 r.), bliski przyjaciel Króla Zygmunta III-go Wazy. Był wielkim misjonarzem. Apostołował w Europie, Azji, Afryce (…). Kapłan ten odznaczał się wielkim nabożeństwem do Niepokalanej i świętych polskich Św. Stanisława Biskupa i Św. Stanisława Kostki. Za Polskę często się modlił. Gdy 14 sierpnia 1608 roku Ojciec Mancinelli był zatopiony w modlitwie w Klasztorze w Neapolu, ukazała mu się Niepokalana Dziewica z Dzieciątkiem na ręku, okryta królewską purpurą. U Jej stóp klęczał Św. Stanisław Kostka. Ojciec Juliusz zapragnął Ją pozdrowić takim tytułem, jakim jeszcze nikt Jej nie uczcił. Wtedy Najświętsza Panna powiedziała: A czemu Mnie Królową Polski nie zowiesz. Ja to Królestwo wielce umiłowałam i wielkie rzeczy dlań zamierzam, ponieważ osobliwą miłością ku Mnie pałają jego Synowie. Zbadane objawienie przekazane zostało Ojcu Mikołajowi Łęczyckiemu, Jezuicie, a przez niego dotarło do Króla Zygmunta III-go Wazy. Ucieszony Król, Ks. Piotr Skarga i cały Zakon Jezuitów rozgłosili, że sama Bogarodzica nazwała się Królową Polski i że wielkie rzeczy dla nas zamierza. Tą wspaniałą wiadomość Polacy przekazywali sobie – jak i tą, że Matka Boża wybrała za Swe narzędzie włoskiego Kapłana, aby nikt nie mógł zarzucić, że sami Polacy to wymyślili. W roku 1610 Ojciec Juliusz, mając 73 lata, jako pielgrzym, przybył z Neapolu pieszo do Krakowa, aby ujrzeć Królestwo Maryi. Pierwsze kroki skierował do Katedry Wawelskiej. 8 maja 1610 roku, w czasie odprawiania Mszy Świętej za pomyślność naszego Królestwa, ukazała mu się ponownie Maryja w olśniewającym majestacie, mówiąc: „Ja jestem Królową Polski, jestem Matką tego Narodu, który jest Mi bardzo drogi, więc wstawiaj się do Mnie za nim i o pomyślność tej Ziemi błagaj nieustannie, a Ja będę ci zawsze, tak jak teraz, miłościwą”. (…) Od czasu objawień Ojca Juliusza Mancinelli wzrosła w naszym Narodzie cześć Maryi (…) (zwyczaj koronowania wizerunków Matki Bożej w imieniu papieża wszedł w życie od roku 1897). Maryja wciąż czekała na ofiarowanie Jej państwa i całego Narodu (Matka Boża pomogła w obronie Jasnej Góry przed Szwedami). (…) Król Jan Kazimierz 1 kwietnia 1656 roku, otoczony biskupami, senatorami, w obecności Legata Papieskiego i wiernych, w Katedrze Lwowskiej złożył Ślubowanie w imieniu całego Narodu”. Koronę: „ostatnich królów (…) przeniesiono na skronie Matki Bożej. Wtedy to, po raz pierwszy, przy odmawianiu Litanii Loretańskiej, przez Nuncjusza Papieskiego, padło wezwanie: „Królowo Korony Polskiej”. A tysięczne rzesze padły na kolana z pieśnią: „Pod Twoją Obronę”. Na tron Polski wstąpiła na wieki królująca Narodowi Bogarodzica Dziewica Maryja”. Odnowione Śluby „W trzechsetną rocznicę Ślubów Jana Kazimierza, Naród odnowił swoje Ślubowanie, według tekstu (…) Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Matka Boża pragnie, aby wszystkie Narody i wszystkie serca ludzkie Jej ofiarowały się, by Ona mogła złożyć je w Sercu Jezusa Chrystusa” – kontynuowała Pani M. Górnik. Prymas Polski, Kardynał August Hlond wołał: „Przez burze wieków prowadzi Kościół Najświętsza Maryja Panna. Im groźniejsze wały miotały Łódź Piotrową, tym jaśniej błyszczy na horyzoncie wiary Gwiazda Morza. Tulmy się do Niej, niech nas krzepi duchem Wieczernika (…), niech, jako Wspomożycielka Wiernych, powiedzie do zwycięstwa nad bezbożnictwem i niewiarą, zbrojnych duchem rycerzy Chrystusowych” (fragm. tekstu nagranego: Ks. Prof. Jerzego Bajdy pt.: „Polsko, czy jesteś wierna?”, czytanego przez Marka Prałata – odtwarzanego podczas Wieczornicy, jw.). Aby wyrazić wierność Maryi Królowej Polski, dnia 3 maja 2006 roku, w czasie Mszy Świętej, w obecności Władz Miasta Olkusza i licznie zebranych wiernych, pod przewodnictwem Ks. Dziekana Stefana Roguli, Prepozyta Kapituły Olkusko-Pilickiej, odnowiono w Olkuskiej Bazylice Śluby Króla Jana Kazimierza, stanowiące wzór i punkt odniesienia dla Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego Prymasa Wyszyńskiego. Następnie, by zachować pamięć o tych, co zginęli w imię wolności Ojczyzny, złożono wieńce na Płycie Nieznanego Żołnierza przy Bazylice. Historia Ślubów Narodu Polskiego Prześledźmy jeszcze, w skrócie, historię odpowiedzi Narodu Polskiego na fakt obrania jego Ojczyzny przez Niepokalaną na Swoje Królestwo. Gdy 18. 11. 1655, licząca trzy tysiące żołnierzy armia szwedzka generała B. Millera stanęła pod murami Jasnej Góry, żądając natychmiastowego poddania twierdzy, Przeor Jasnej Góry, Ojciec Augustyn Kordecki postanowił bronić świętego miejsca, mając do dyspozycji zaledwie 170 żołnierzy, 20 szlachciców i 70 zakonników. Wobec odmowy poddania twierdzy, rozpoczęto oblężenie. Walka trwała czterdzieści dni i zakończyła się odparciem ataku, który to nazwano obrazą uczuć religijnych. Dostrzeżono wielkie bohaterstwo załogi i wytrzymałość jasnogórskich murów. Ale za główną przyczynę zwycięstwa uznano, oczywiście, wstawiennictwo i opiekę Matki Bożej. Następnie, wdzięczny Król Jan Kazimierz 1 kwietnia 1656 w uroczystym Ślubowaniu oddał kraj pod władzę Niepokalanej, obierając Ją za Patronkę i Królową państwa. Od tego momentu rządy nad katolicką Polską sprawuje Najświętsza Dziewica Maryja, a Jasna Góra, Duchowa Stolica Polski, jest symbolem wolności narodowej i religijnej. Świątynia Matki Bożej Częstochowskiej musiała jeszcze wielokrotnie stawiać opór różnym najeźdźcom. Także w czasach komunistycznego zniewolenia władze totalitarne robiły wszystko, by ograniczyć dostęp wiernych do Jasnej Góry. Ale mimo swego rozjuszenia, komuniści byli bezradni, kiedy pielgrzymi, w słynnych Jasnogórskich Ślubach Narodu, 26 sierpnia 1956 powtarzali za uwięzionym Prymasem Tysiąclecia: „Królowo Polski – przyrzekamy!” (za: „Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, t.XII; „Encyklopedia Katolicka”, t.7). To musiało nastąpić, gdyż tak chciała Ona – nasza Królowa, Niepokalana Dziewica Maryja. Potwierdźmy i dziś, że Ślubujemy, że przyrzekamy dochować wierności Jej, a także Jezusowi Chrystusowi, Synowi Królowej Narodu Polskiego i naszemu Panu oraz Stwórcy. * * * Oto kilka fragmentów z tekstu Ślubów Jasnogórskich Prymasa Tysiąclecia: „Królowo Polski! Odnawiamy dziś śluby przodków naszych i Ciebie za Patronkę naszą i za Królową Narodu polskiego uznajemy. (…) Przyrzekamy uczynić wszystko, co leży w naszej mocy, aby Polska była rzeczywistym królestwem Twoim i Twojego Syna, poddanym całkowicie pod Twoje panowanie, w życiu naszym osobistym, rodzinnym, narodowym i społecznym. (…) Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelkiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu. (…) Przyrzekamy Ci stać na straży nierozerwalności małżeństwa, bronić godności kobiety, czuwać na progu ogniska domowego, aby przy nim życie Polaków było bezpieczne. (…) Przyrzekamy usilnie pracować nad tym, aby w Ojczyźnie naszej wszystkie dzieci Narodu żyły w miłości i sprawiedliwości, w zgodzie i pokoju, aby wśród nas nie było nienawiści, przemocy i wyzysku. Przyrzekamy dzielić się między sobą ochotnie plonami ziemi i owocami pracy, aby pod wspólnym dachem domostwa naszego nie było głodnych, bezdomnych i płaczących. (…) Przyrzekamy stoczyć pod Twoim sztandarem najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi. (…) Przyrzekamy zdobywać cnoty: wierności i sumienności, pracowitości i oszczędności, wyrzeczenia się siebie i wzajemnego poszanowania, miłości i sprawiedliwości społecznej” („Chrześcijanin z świecie”, nr 128/1984). Tomasz Wilczyński
Dodano dnia 07 Nov 2006 przez Tomek | ||
 | ||
Tel. Kancelaria: (0-32) 643-15-20; fax (0-32) 647-81-57 Tel. Ks. Proboszcz:(0-32) 643-08-91 e-mail Parafii: bazylika@bazylika.pl All rights reserved. Copyright © by Bazylika Olkusz 2003. |