Zwiastowanie Pańskie i Duchowa Adopcja
"Dziewica Maryja urzeczywistnia w sposób najdoskonalszy posłuszeństwo wiary. W wierze przyjmuje Ona zapowiedź i obietnicę przyniesioną przez” Archanioła „Gabriela, wierząc, że <> (Łk 1, 37), i dając swoje przyzwolenie: <> (Łk 1, 38) (…). Z powodu tej wiary wszystkie pokolenia będą Ją nazywały błogosławioną" (KKK 148), Matką Najświętszą.

Świętość ludzkiego życia
Dzień Świętości Życia obchodzony w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego w szczególny sposób skłania do refleksji nad wartością ludzkiego życia. Ks. Bp Ordynariusz Adam Śmigielski w Komunikacie na „Dzień Świętości Życia” pisze m.in.: „…w Polsce podnoszą się głosy zagrażające nienaruszalności i świętości ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Mają one już nie tylko charakter wypowiedzi poszczególnych polityków czy dziennikarzy, lecz są konkretnymi projektami ustaw, zgłoszonymi w parlamencie. Proponuje się w nich m.in. przywrócenie prawa do zabijania dzieci poczętych na każde życzenie matki, nawet niepełnoletniej bez zgody jej rodziców, legalizacje środków wczesnoporonnych, a także inne rozwiązania wymierzone w trwałość rodziny, takie jak: powszechną dostępność do refundowanych środków antykoncepcyjnych (podczas gdy nie refunduje się wielu leków potrzebnych do ratowania ludzkiego życia), agresywną edukację seksualną od pierwszych klas szkół podstawowych, zrównanie praw związków homoseksualnych z prawami małżeństw i wiele innych.
W tej sytuacji odpowiedzią ludzi ochrzczonych powinna być, oprócz zdecydowanych protestów, głęboka i żarliwa modlitwa o opamiętanie naszego Narodu” („Niedziela Sosnowiecka”, nr 12/2004).
Modlitwa ta jest tym bardziej potrzebna, gdyż, jak czytamy w „Niedzieli” (12/2004) w informacjach „Ze świata”: „Posłowie Parlamentu Europejskiego większością głosów opowiedzieli się za <> dostępem do aborcji w krajach rozwijających się” (raport opracowano 9 marca br. w Strasburgu). Posłowie ci uznali też w raporcie, że Unia Europejska musi zażądać od Prezydenta George`a W. Bush`a anulowania decyzji o cofnięciu przez rząd USA w 2002 r. dotacji na Fundusz Ludnościowy ONZ (UNFPA), która to decyzja została podjęta przez Prezydenta w związku z prowadzeniem przez UNFPA polityki proaborcyjnej.
Jeśli w ten sposób UE traktuje tak poważnego przeciwnika aborcji, jakim jest Prezydent USA – potężnego, niezależnego politycznie i gospodarczo państwa, to jak zostanie potraktowane polskie prawo antyaborcyjne (choć nie do końca anty-), jeśli stanie ono na drodze do jakichś ekonomicznych czy politycznych korzyści Unii Europejskiej? Z pewnością automatycznie znajdą się silne formy nacisku na Polskę, by odstąpiła od swojego prawa. W końcu największe państwa Unii wyznają zasadę: "silniejszy ma rację" (tę zasadę chcą wprowadzać do struktur unijnych). I to się sprawdza w kolejnych decyzjach UE wobec Polski.
To dopiero początek realizacji naszych obaw związanych z wejściem Polski do UE. Im głębiej wejdziemy w te układy, tym łatwiej będzie nami manipulować (jak widać z sondaży, prawdziwych Katolików w parlamencie Unii zasiądzie niewielu). A kiedy po naszym wstąpieniu zaczną się w pełni realizować obawy rozsądnie myślących Polaków, to może się okazać, że już niewiele pozostanie z Polski. Oby się tak nie stało. Oby wygrał zdrowy rozsądek, motywowany miłosierdziem, którego człowiek uczy się od Pana Boga, bo On jest Miłością. A Miłość realizuje się poprzez tworzenie jedności miłosierdzia, sprawiedliwości i wierności, jako sposobu uświęcenia życia ludzkiego.

Od poczęcia…
Matka Boża, która w porządku Łaski jest Matką wszystkich ludzi (por. KKK 968) - także tych dopiero co poczętych - staje się dla nas wzorem doskonałego macierzyństwa. I to macierzyństwa zapoczątkowanego już w momencie poczęcia dziecka (szczególnie czczona jest jako patronująca życiu poczętemu w swym obliczu z Guadalupe). Dlatego też Uroczystość Zwiastowania Pańskiego uczy nas szacunku dla życia ludzkiego od samego momentu jego poczęcia: "Ileż niewinnych dziewcząt i chłopców (…) zostało zamordowanych przez własne matki, które nie mogły znieść zwiastowania narodzin swojego dziecka. Ileż to matek uczyniło swoje łono grobem" ("Niedziela", z dn. 21 marca 2004, nr 12).
Człowiek, jako istota żywa, nie może zacząć być sobą dopiero na jakimś tam poziomie swojego istnienia. Przecież cały genetyczny program ludzkiej osoby - łącznie z kolorem włosów, oczu, temperamentem – zapisany jest już podczas zapłodnienia. W tym też momencie Pan Bóg obdarza nowo poczętego człowieka duszą. Za każdym razem, gdy poczyna się dziecko, On stwarza dla niego nieśmiertelną duszę. Dusze dzieci nienarodzonych, a już zabitych w łonach matek nie mają żadnej szansy, by zrealizować na ziemi swoje życiowe powołania, które dał im Pan Bóg. To są wielkie tragedie, sprzeczne z porządkiem naturalnym, które wywołują w matkach-morderczyniach, udowodniony naukowo, tzw. syndrom poaborcyjny – który nie zależy od poglądów danej kobiety na sprawy narodzin dziecka. Czyż to nie jest wyraźny dowód, że prawo Boże jest wpisane w naturę ludzką?


Przyrzeczenie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego
„Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka, którego życie w łonie matki jest zagrożone. Trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej”: radosnej, światła, bolesnej lub chwalebnej („Ojcze nasz”, 10 „Zdrowaś Maryjo”, „Chwała Ojcu”): „oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia” (np. częsta Spowiedź Sakramentalna i Komunia Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy /litanie, nowenny, koronki…/): „Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełniania (…). Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują”. Duchową Adopcję może podejmować każdy. Jedynie dzieci podejmują pod opieką rodziców.
Nie jest grzechem jeśli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę. Chyba, żeby to było świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Panu Bogu przyrzeczenia.
„Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa Duchową Adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy Duchową Adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni”.
„Każdorazowe przyrzeczenie Duchowej Adopcji dotyczy tylko jednego dziecka”. Można podjąć ją wielokrotnie, ale za każdym razem trzeba składać osobne przyrzeczenie Duchowej Adopcji: „Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie”. Ważna jest również Duchowa Adopcja podjęta w czasie nabożeństwa transmitowanego przez radio.
„Duchową Adopcję można podjąć w dowolnym dniu roku. Tradycją staje się jednak podejmowanie Duchowej Adopcji w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Wtedy zakończenie dziewięciomiesięcznej modlitwy wypada w Wigilię Bożego Narodzenia”
Aby podjąć prywatnie przyrzeczenie Duchowej Adopcji: „Należy odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej pod krzyżem lub Obrazem Matki Bożej) i od tego momentu, przez kolejnych dziewięć miesięcy, odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy”.
Imię dziecka, które adoptujemy zna tylko Pan Bóg. On jest Dawcą Życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otaczane miłością rodziców (informacje o Duchowej Adopcji - na podst. ulotki informacyjnej, zaopatrzonej w Imprimatur Ks. Bpa Kazimierza Nycza, Kuria Metropolitalna w Krakowie).

FORMUŁA PRZYRZECZENIA DUCHOWEJ ADOPCJI
Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych
ja,.......
postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia .......
w święto (uroczystość) .......
biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Postanawiam:
-odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego,
-codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca,
-moje dobrowolne zobowiązania: .......
Podpis: ....... .
(Informacje powyższe - z ulotki informacyjnej, zaopatrzonej w Imprimatur jw.).

Duchowa Adopcja: „Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek Duchowej Adopcji powstał w kościele Ojców Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice” (jw.).

Owoce Duchowej Adopcji
Duchowa Adopcja jest skutecznym środkiem służącym leczeniu głębokich zranień wewnętrznych (duchowych, psychicznych), spowodowanych grzechem aborcji (nakładającym ekskomunikę za fakt popełnienia tego czynu): „Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i daru płodności oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania, pogłębia kontakt z Bogiem. Pomaga odkrywać głęboki sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie” (informacje z ulotki jw.).
T. Wilczyński