„ADVENTUS” oznacza przyjście
„Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność. Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem!” {Flp 4, 4-6}.
Katechizm Kościoła Katolickiego tak mówi o adwencie: „Celebrując co roku liturgię Adwentu, Kościół aktualizuje to oczekiwanie Mesjasza; uczestnicząc w przygotowaniu pierwszego przyjścia Zbawiciela, wierni odnawiają gorące pragnienie Jego drugiego Przyjścia”.
Przez cały okres Adwentu, wcześnie rano, odprawiana bywa Msza św. nazywana roratami.
Pieśni adwentowe takie jak „Archanioł Boży Gabryjel”, „Niebiosa spuśćcie nam z góry”, „Przybądź nam Panie” i wiele innych wyrażają tęsknotę za niebem, tęsknotę daną każdemu człowiekowi, nawet wtedy gdy tego sobie nie uświadamia.
Przeżywając Adwent naszego życia w łasce, trwając na modlitwie, służąc innym z miłością, przybliżamy się do zbawienia. Św. Paweł Apostoł wzywa nas: „Bracia: rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla nas godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień…” (Rz 13, 11-13).
Na koniec pozwolę sobie przytoczyć mój wiersz inspirowany tym radosnym okresem oczekiwania jakim jest Adwent:
Adwent
Przekraczając Twoje święte progi
Bazyliko, Bazyliko,
w szacunku i zadumie
zginam moje kolana
i w modlitewnym trwaniu,
w wielkiej pokorze,
znajduję moc Bożą
w ofierze Chrystusa,
w darach Ducha Świętego
oraz obficie rozlaną łaskę oczekiwania
w tym świętym czasie
wielkiego Adwentu
błagając:
„Przyjdź Królestwo Twoje”.
Piotr Zyś