Odszedł Pasterz Diecezji
W październiku 1996 roku, podczas pobytu w naszej parafii, Ks. Biskup Adam w jej księdze pamiątkowej zamieścił słowa: „ Kościół parafialny p.w. Św. Andrzeja stanowi perłę architektury w Ziemi Olkuskiej. Ilekroć przychodzę by tutaj sprawować czynności biskupie staję oczarowany bogactwem zabytków, rzeźb, polichromii, które są znamionami wysokiej kultury ich twórców..”
Tak bardzo często w murach tej perły architektury rozbrzmiewał głos Biskupa Adama przekazującego prawdę objawioną, napełniając serca słuchających wiarą, otuchą, miłością. Modlił się z nami i nam błogosławił. Kilkakrotnie, podczas szesnastoletniego pasterzowania w diecezji, umacniał zastępy młodzieży w Sakramencie Bierzmowania. Pomagał nam, przeżywać uroczystości odpustowe, zwłaszcza w dzień św. Andrzeja Apostoła, głównego Patrona. W Księdze Wizytacji istnieją obszerne uwagi i wskazania pasterskie związane z dokonywaną kanoniczną wizytacją w roku 1996 i 2006.
Pasterskie błogosławieństwo spoczęło na wielu materialnych dziełach, począwszy od odrestaurowanych organów w 1992 roku aż do nowego domu parafialnego, który został ukończony w 2006 roku. Cieszył się wszystkim, każdym zaangażowaniem parafian, każdym dziełem duszpasterskich wysiłków kapłanów, sióstr zakonnych, osób świeckich. Przeżywał bardzo pobyt w naszych szkołach, w instytucjach państwowych i samorządowych. Odznaczał się ogromną umiejętnością trafiania do umysłów i serc wszystkich swoich diecezjan, z którymi spotykał się na terenie społeczności parafii Św. Andrzeja Apostoła w Olkuszu. Zapalał do miłości Ojczyzny podczas przewodniczenia uroczystościom patriotycznym w kościele parafialnym i na terenie parafii.
Wiekopomną pamiątką, jaką nam pozostawia Pierwszy Pasterz Diecezji Sosnowieckiej, nam - najstarszej społeczności parafialnej i, ośmielamy się twierdzić, całej Ziemi Olkuskiej i diecezji, są tytuły nadane starożytnej świątyni olkuskiej: kolegiaty i Bazyliki Mniejszej. Dzięki Jego staraniom Stolica Apostolska w czasie, kiedy Namiestnikiem Chrystusowym był Sługa Boży Jan Paweł II, nadała to wielkie wyróżnienie.
Kochany nasz Pasterzu, jesteśmy Ci za wszystko ogromnie wdzięczni. Pozostajesz w sercach naszych. Zapewniamy, że nie ustaną one w modlitwach do Najlepszego Boga i Królowej Apostołów, abyś miał pełny udział w radości Nieba.
